سندرم بیش فعالی در کودکان

آکاایران: سندرم بیش فعالی در کودکان

سندرم بیش فعالی، اختلالی است که بیشتر وقت ها در اثر کمبود توجه در کودکان به وجود می آید.

این نوع سندرم، بیشتر در پسر ان دیده شده و از 3سالگی شروع می شود اما تشخیص جدی آن از زمانی است که کودک به محیط مدرسه پا می گذارد و می توان رفتار او را در کلاس درس، مورد بررسی قرار داد. این گونه رفتارهای بیش فعالانه به طور معمول با عدم تمرکز همراه است و نشانه های دارد که مهم ترین آن ها به شرح زیر می باشد:

ـ ناتوانی از یک جا نشستن و بی قراری در لحظه هایی که باید آرام بنشیند

ـ قطع پی درپی گفت وگو و مکالمه ی بزرگ ترها

ـ انجام رفتارها و اعمالی که به آن ها کارهای نسنجیده می گوییم

ـ پاسخ دادن به سؤال، پیش از آن که جمله ی سؤال کننده به پایان برسد

ـ بی صبری و بی تحملی شدید به نحوی که هر آن چه طلب کرد، باید در همان لحظه نیز آن را دریافت کند

ـ ناتوانی در پی گیری مطلب ها به نحوی که بیشتر کارها را در میانه رها می کند

ـ بی توجهی به نتیجه ی عملی که از او سر می زند

ـ ناتوانی در کنترل احساس ها، فکرها و کارها

ـ پرحرفی به خصوص در کلاس درس

ـ مدام در حال حرکت و جنب و جوش بودن

ـ بی صبری و نداشتن تحمل برای ایستادن در صف و رعایت نوبت

ـ عصبی و حساس بودن و مرتب پایین و بالا پریدن

ـ هل دادن بقیه ی کودکان هنگامی که قرار است در صف و با آرامش بایستد

– برهم زدن بازی بقیه ی هم کلاسی ها و دخالت بی مورد در کار آنان

ـ انجام تکلیف های مدرسه فاقد توجه و دقت لازم

ـ به اصطلاح «قاپیدن» وسایل و اسباب بازی های کودکان دیگر

ـ بی توجهی به قوانین و مقررات وضع شده در کلاس یا مدرسه

ـ نداشتن مهارت های لازم در برقراری ارتباط های اجتماعی با دیگران

ـ گم کردن وسایل شخصی بر اثر بی مبالاتی و بی دقتی

ـ از این شاخه به آن شاخه پریدن در زمانی که باید توجه خود را بر موضوعی متمرکز کند و یا درباره ی آن موضوع به دقت صحبت کند

کودک پیش فعال

برای تشخیص این بیماری، انجام آزمایش های پزشکی از نوع بینایی و شنوایی سنجی، آزمایش خون و بررسی مسائل ارثی و تاریخچه ی زندگی پدر و مادر، نوع زایمان و تولد او، ضربه های احتمالی مغزی، جراحی و بی هوشی در زمان کودکی و… باید انجام شود.

نمره های مدرسه ی او از دیگر نشانه هایی است که به طور حتم باید بررسی شود.درضمن، فراموش نکنید که رفتار پدر و مادران و انتظارهای بی جای آنان از کودک و دادن لقب ها و صفت هایی مانند تنبل، بی عرضه و… می تواند از عامل های به وجودآورنده ی این خصیصه در کودکان باشد. امروزه این اختلال بعد از آزمایش از سوی روان پزشکان، قابل معالجه است.